જ્યારે વિશ્વગુરુ ફિલ્મના પ્રીમિયર માટે સુરત શહેરમાં ખાસ આયોજન કરવામાં આવ્યું, ત્યારે દર્શકોની વચ્ચે એક અનોખી ઊર્જા અને ઉત્સાહ જોવા મળ્યો. 1 ઓગસ્ટે રિલીઝ થનારી આ ફિલ્મ માત્ર એક થિયેટર અનુભવ નથી, પણ એ એક વિચારશીલ યાત્રા છે – એક એવી યાત્રા જે બતાવે છે કે ભારતના ઉદયમાં શસ્ત્રોની નહીં, શાસ્ત્રોની ભૂમિકા મહત્વપૂર્ણ રહી છે.
વિશ્વગુરુની વાર્તા માત્ર એ ધ્રષ્ટિકોણ સુધી સીમિત નથી કે જ્યાં કોઈ વિલન હોય અને નાયક એને હરાવતો હોય. આ ફિલ્મ એક ઊંડી ઘટના પર આધારિત છે – જયાં વિદેશી તાકાતો આપણાં દેશને અંદરથી ખોખલું કરવાનો પ્રયાસ કરે છે અને એ સામે ઊભી રહે છે સંસ્કાર અને જ્ઞાનથી ચાલતી એક સંસ્થા. અહિયાં પાત્રોના શબ્દો કરતાં વધુ તેમની ચાળચાલતી બોલે છે.
મુકેશ ખન્નાનું “કશ્યપ” પાત્ર તેમના શૈલીસભર અવાજ અને વ્યક્તિત્વ સાથે સુંદર રીતે ઘડાયેલું છે. ખાસ વાત એ છે કે આ ફિલ્મમાં તેઓ ગુજરાતી સિનેમામાં પોતાનું પહેલું પગલું રાખે છે. તેમણે હિંદી ભાષામાં પોતાનું પાત્ર બખૂબી નિભાવ્યું છે. ગૌરવ પાસવાલા, કૃષ્ણ ભારદ્વાજ, શ્રદ્ધા ડાંગર અને સોનૂ ચંદ્રપાલે પોતાની ભૂમિકાઓમાં જીવ ઠાલવી દીધો છે. દરેક પાત્રને એક વિચાર છે, એક આંતરિક અવાજ છે – જે ફિલ્મને મજબૂત મૌલિકતાપૂર્વક આગળ ધપાવે છે.
ફિલ્મના દિગ્દર્શકો શૈલેષ બોઘાણી અને અતુલ સોના આપણી પરંપરા અને આધુનિકતાના મજબૂત સંયોજનને ખૂબ જ સમજદારીથી રજૂ કરે છે. સૌંદર્યશાસ્ત્ર અને ફિલ્મેટોગ્રાફી ધ્યાને લાયક છે – શોટ્સ એક પછી એક દૃષ્ટિ અને ભાવના બંનેમાં ઊંડાણ લાવે છે. ખાસ કરીને જ્યાં શાસ્ત્રોના સંદર્ભ આવે છે, ત્યાં સંદેશ બહુ પ્રભાવશાળી બને છે. “લડાઈ શસ્ત્રોથી નહીં, શાસ્ત્રોથી” – એ કથન ફિલ્મ થ્રોઆઉટ t મહેસૂસ થાય છે.
મેહુલ સુરતીનું સંગીત ફિલ્મને એટલી ઊંચાઈ આપે છે કે તે દ્રશ્યોને માત્ર જોવાતા નહીં, પણ અનુભવાતા બનાવે છે. સંગીત વચ્ચે ફિલ્મનાં સંવાદ ઊંડો અસર છોડે છે – એવા કે જોવાલાયક થિયેટર અનુભવ ફિલ્મ પૂરી થયા પછી પણ સાંભળાતો રહે છે.
સારાંશ રૂપે કહીએ તો, વિશ્વગુરુ એ એક વિચારોને છુતું સાહિત્ય છે જે ફિલ્મના માધ્યમથી રજુ થયેલું છે. માત્ર ગુજરાતી સિનેમાના માપદંડ પરથી નહીં, પરંતુ આખા ભારત માટે – આ ફિલ્મ એ યાદ અપાવે છે કે આપણું ભવિષ્ય આપણા જ શાસ્ત્રો અને સંસ્કૃતિમાં છુપાયેલું છે.
રેટિંગ: (4.5/5)
